Εικόνα Παρακλήσεως της Θεοτόκου - κεντημένη, ενθαρρυμένη, διαστάσεων 25x31 εκατ.
Η εικόνα της Παρακλήσεως της Θεοτόκου είναι μία από τις λίγες εικόνες της ορθόδοξης θρησκείας στις οποίες η Παναγία εικονίζεται μόνη της, χωρίς το Βρέφος Ιησού στην αγκαλιά της.
Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι η εκφραστική της όψη. Τόσο οι δάκρυα, όσο και το βλέμμα της αναδεικνύουν την εσωτερική κατάσταση της Παναγίας από πόνο, συμπόνια, ταπείνωση, αγάπη και ελπίδα. Με βαθιά θλίψη στην καρδιά και τα χέρια της σε προσευχή, η Παρθένος Μαρία προσκυνά τον Πατέρα μας.
Στη θεολογία, οι ορθόδοξοι χριστιανοί την θεωρούν ως την Μητέρα μας, όλων μας, που αισθάνεται τον πόνο μας και διαμεσολαβεί για εμάς, φέρνοντας τον πόνο μας μπροστά στον Υιό της.
Σαν έκφραση ευγνωμοσύνης, της απευθύνθηκαν τα πιο όμορφα λόγια που μπορεί να εκφράσει η ανθρώπινη γλώσσα: "Πρέπει να σε ευλογούμε, Θεοτόκε, πάντοτε ευλογημένη και πολύ αμόλυντη, και μητέρα του Θεού μας, εσύ που είσαι πιο αξιοσέβαστη από τους Χερουβείμ και πιο δοξασμένη ανεξίτηλα από τους Σεραφείμ, που γεννήσατε τον Θεό το Λόγο ατελώς. Σε μεγαλώνουμε, πραγματικά Θεοτόκε."
Η άγια εικόνα "Παρακλήσεως της Θεοτόκου" ήταν αρχικά ζωγραφισμένη από τον διάσημο εικονογράφο Ιωάννη Προτσένκο, ο οποίος έλαβε το όνομα Ιριναίος όταν ενδύθηκε το μοναστήρι. Αυτός ήταν φέρθηκε από τον πατέρα Κλέοπα στην Μονή της Σιχάστρας στην επαρχία Νεάμτ με την πρόθεση να ζωγραφίσει εικόνες.
Ο Ιριναίος Προτσένκο ήταν ήδη διάσημος για το ταλέντο του να ζωγραφίζει πορτρέτα, αλλά όχι και εικόνες. Ο χαρισματισμός του να ζωγραφίζει τα πρόσωπα των μεγάλων αγίων του δόθηκε μόλις ακολούθησε τη συμβουλή που έλαβε από μια μοναχή: να νηστεύει, να εξομολογείται και να προσεύχεται πολύ.
Αυτός ακολούθησε αυτό ακριβώς, ζωγράφισε σε νηστεία και ησυχία μέχρι να καταφέρει να δημιουργήσει αυτό το θρησκευτικό αριστούργημα. Ο πατέρας Παΐσιος της Σιχάστρας και άλλοι γονείς έλεγαν ότι η Θεοτόκος του εμφανίστηκε και του ευχαρίστησε για τον τρόπο που τη ζωγράφισε.
