Εικόνα με τον Θρήνο της Θεοτόκου - κεντημένη, σε κορνίζα, 21x27 εκ.
Η εικόνα της Παρακλήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου είναι μία από τις λίγες εικόνες της ορθόδοξης πίστης στις οποίες η Παναγία απεικονίζεται μόνη της, χωρίς τον Βρέφος Ιησού στην αγκαλιά της.
Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι το εκφραστικό της πρόσωπο. Τόσο τα δάκρυα όσο και ο βλέμματά της αποτυπώνουν την εσωτερική κατάσταση της Παναγίας, γεμάτη από πόνο, συμπόνοια, ταπείνωση, αγάπη και ελπίδα. Με βαθιά θλίψη στην καρδιά της και τα χέρια της σε προσευχή, η Παναγία Μαρία υποκλίνεται στον Πατέρα μας.
Στη θεολογία, οι ορθόδοξοι χριστιανοί την αντιλαμβάνονται ως τη Μητέρα μας, της όλων, που αισθάνεται τον πόνο μας και διαμεσολαβεί για εμάς, φέρνοντας τον πόνο μας μπροστά στον Υιό της.
Σαν έκφραση ευγνωμοσύνης, της απευθύνονται οι πιο όμορφες λέξεις που έχουν εκφραστεί από την ανθρώπινη γλώσσα: "Αξίζει να σε ευλογούμε, Θεοτόκε, η αειμακάριστη και αμώμητη, και την Μητέρα του Θεού μας, εσύ που είσαι πιο τίμια από τους Χερουβείμ και πιο δοξασμένη ανεξίτηλα από τους Σεραφείμ, που γέννησες τον Θεό Λόγο αναλλοίωτο. Σε σένα, πραγματική Θεοτόκε, σε επαινούμε."
Η Άγια εικόνα "Παρακλήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου" αρχικά ζωγραφίστηκε από τον διάσημο εικονογράφο Ιωάννη Προτσένκο, ο οποίος έλαβε το όνομα Ιρηναίος όταν υποδέχτηκε την μοναχική ενδυμασία του. Αυτός φέρθηκε στο Μοναστήρι της Σιχάστρας στο Νομό Νεάμτ, με την πρόθεση να ζωγραφίσει εικόνες.
Ο Ιρηναίος Προτσένκο ήταν ήδη διάσημος για το ταλέντο του στο να ζωγραφίζει πορτρέτα, αλλά όχι και εικόνες. Το ταλέντο του να ζωγραφίζει τα πρόσωπα των μεγάλων αγίων του δόθηκε μόλις ακολούθησε τη συμβουλή που δέχθηκε από μια μοναχή: να νηστεύει, να εξομολογείται και να προσεύχεται πολύ.
Αυτός πράττοντας ακριβώς, ζωγράφισε νηστεύοντας και εν ειρήνη μέχρι να κατορθώσει να δημιουργήσει αυτό το θρησκευτικό αριστούργημα. Ο πατήρ Παΐσιος από την Σιχάστρα και άλλοι γονείς έλεγαν ότι η Θεοτόκος του εμφανίστηκε και του ευχαρίστησε για τον τρόπο με τον οποίο την ζωγράφισε.
